-
1 αρδην
adv. [стяж. к ἀέρδην]1) подняв вверх(φέρειν τι Eur.)
2) вверх, высоко(πηδᾶν Soph.)
3) сверху, с высоты(ῥίπτειν τι Aesch.)
4) целиком, полностью, совершенно(Λῆμνον ἀρσένων ἐξοικίζειν Eur.; διαφθείρειν и ἀπολλύναι τι Plat.; πεπτωκὸς ἄ. πολίτευμα Polyb.; ἐκκόψαι τὸν πόλεμον Plut.)